Οι
όψιμοι λεονταρισμοί της κυβέρνησης που προηγήθηκαν της απόφασης του
Γιούρογκρουπ αντικαθίστανται σε χρόνο μηδέν από υποκλίσεις στη
συγκεκριμένη απόφαση, ψεύτικες υποσχέσεις με τη σέσουλα στο λαό που
βογκάει από το μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και μήνυμα αποφασιστικής
τσάκισης του εργατικού και λαϊκού κινήματος που αντιστέκεται στα βάρβαρα
μέτρα.
Έτσι, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς,
σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα βγάζει ξανά το χιλιοπαιγμένο
και χιλιοδιαψευσμένο χαρτί ότι δήθεν «αν η Ελλάδα εφαρμόσει όσα υπέγραψε
και κυρίως τις διαρθρωτικές αλλαγές, δε θα γίνουν άλλες περικοπές» και
παίζει πάλι την κασέτα της «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας» ως
προϋποθέσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Κοροϊδεύει κατάμουτρα τους εργαζόμενους
τη στιγμή που η διαρκής αντιλαϊκή πολιτική έχει ήδη θωρακιστεί ώστε οι
ρυθμίσεις σε βάρος των εργαζομένων να επιβάλλονται αυτόματα και η ίδια η
Ευρωζώνη επιβάλλει μνημόνια διαρκείας προς όφελος της
ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Υποκριτικά μιλάει για «ευκαιρία που δεν
πρέπει να πάει χαμένη», τη στιγμή που η καπιταλιστική κρίση όχι μόνο δεν
έχει τελειώσει, αλλά βαθαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα
κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις να
οξύνονται.
Ο Α. Σαμαράς υποστηρίζει ότι ο δρόμος
είναι ανοιχτός για την ανάπτυξη. Όμως και όταν ακόμα έρθει αυτή τη
ανάπτυξη δεν πρόκειται να ωφελήσει το λαό. Η ανάπτυξη είναι για τα
μονοπώλια, για να αυξήσουν τα κέρδη τους πάνω στα πτώματα των εργατικών
και λαϊκών δικαιωμάτων. Πράγματι, γι’ αυτήν την ανάπτυξη μεριμνά τόσο ο
Αντ. Σαμαράς και τα συνεταιράκια του στην κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ)
όσο και όλα τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που ακόμα και όταν δεν
ψηφίζουν τα βάρβαρα μέτρα, φροντίζουν με τη στάση και τις θέσεις τους να
αθωώνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την πλουτοκρατία για να
αποπροσανατολίζουν το λαό.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα
έχουν ήδη κάνει πολλές θυσίες για την κρίση για την οποία δεν
ευθύνονται. Πρέπει να αποφασίσουν να σταματήσουν τις θυσίες για το
κεφάλαιο, το οποίο είτε σε φάση κρίσης είτε σε φάση ανάπτυξης θα τους
τσακίζει. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα μπορούν να
ικανοποιήσουν τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες αν πάρουν την υπόθεση στα
χέρια τους και σαλπίσουν τη δική τους αντεπίθεση για αποδέσμευση από
την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων
με το λαό στην εξουσία.
Πηγή: 902.gr
