7.2.13

Δ Ι Α Σ Π Α Σ Τ Ε Σ

Στην εφημερίδα «Αυγή» δημοσιεύτηκε η παρακάτω πρόσκληση:
«Οι νέοι/νέες εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλούν τους εκπαιδευτικούς της Π.Ε. σε εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: Ο υποταγμένος συνδικαλισμός και η αναγκαιότητα για ενότητα της αριστεράς στη δράση - Εμπρός για την αριστερή ΔΟΕ … η εκδήλωση … ανοίγει το ζήτημα της αναγκαιότητας για την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΟΕ …». Αντίστοιχο κάλεσμα έχουν κάνει και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναγκαιότητα μιας «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΟΛΜΕ».
Είναι προφανές ότι το κάθε κόμμα έχει την αυτοτέλειά του και μπορεί να κάνει τις εκδηλώσεις που εκείνο επιλέγει. Είναι δικαίωμα του κάθε κόμματος να θέτει και τους στόχους που εκείνο επιλέγει στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ωστόσο, όταν οι στόχοι αυτοί απειλούν το συνδικαλιστικό κίνημα και την ενότητα των εργαζομένων, το συνδικαλιστικό κίνημα έχει λόγο, οφείλει να παίρνει θέση.
Αναρωτιόμαστε, στ’ αλήθεια, τι πάει να πει «αριστερή ΔΟΕ» και «αριστερή ΟΛΜΕ»; Τι περιεχόμενο έχει εδώ αυτός ο όρος; Υπάρχουν «αριστερά συνδικάτα»;
Στην «αριστερή ΔΟΕ» και στην «αριστερή ΟΛΜΕ» θα έχουν δικαίωμα να γράφονται μόνο όσοι νιώθουν «αριστεροί»; Κι οι άλλοι τι θα κάνουν; Θα μείνουν ασυνδικάλιστοι ή θα φτιάξουν μια «δεξιά ΔΟΕ» και «δεξιά ΟΛΜΕ»;
Δηλαδή, προϋπόθεση για να μπει κάποιος στο σωματείο θα είναι η πολιτική του τοποθέτηση; Αν έτσι είναι, τότε πρέπει να φτιάξουμε τόσα σωματεία όσα είναι τα κόμματα. Αυτό δεν είναι σεχταρισμός και διάσπαση;
Πρόκειται για επικίνδυνη προσπάθεια διάσπασης και διαίρεσης της ενότητας των εκπαιδευτικών, με κριτήριο τις πεποιθήσεις τους, τα πολιτικά τους φρονήματα!
Τα σωματεία οφείλουν να ενώνουν τους εργαζόμενους με βάση τα κοινά τους συμφέροντα, την κοινή τους θέση απέναντι στον εργοδότη τους (για εμάς είναι το κράτος, η κυβέρνηση) και όχι να τους διασπούν ανάλογα με το αν είναι «αριστεροί», «δεξιοί», «κεντρώοι» κλπ…
Όταν ένα κόμμα θέτει σαν στόχο να προσδιοριστεί ένα σωματείο ανάλογα με το πώς αυτοπροσδιορίζεται το ίδιο («αριστερή» κυβέρνηση - «αριστερά» σωματεία), τότε είναι φανερό ότι η πρόταση για μια «αριστερή ΔΟΕ» δεν έχει να κάνει με την ανάγκη να ενισχυθεί ο ταξικός προσανατολισμός των συνδικάτων. Είναι προσπάθεια να επιβληθεί για άλλη μια φορά καπέλο στο κίνημα. Γι’ αυτό η πρόταση αυτή ανοίγει επικίνδυνα μονοπάτια.
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να καταδικάσουν αυτούς τους επικίνδυνους, διασπαστικούς σχεδιασμούς, που απειλούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Να συμπειρωθούν στο σωματείο τους.
Το καθήκον των Συνδικάτων είναι το πώς θα εξασφαλίζουν τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων σ’ αυτά, το πώς θα ενισχύουν τη δημοκρατική τους λειτουργία με τη συμμετοχή όλων των μελών τους στη λήψη και στην υλοποίηση των αποφάσεων. Το πώς θα ενισχύουν τον ταξικό προσανατολισμό τους, ώστε να είναι όπλα στα χέρια των εργαζομένων και να υπηρετούν τα συμφέροντά τους.
πηγή: 902.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου