Για τον ποιητή του «Εργατικού» Αγώνα...

Για τον κ. Περπέρα έχω ξαναγράψει. Πρόκειται για ένα τύπο που γράφει στον Ριζοσπάστη, την εφημερίδα του ΚΚΕ και ταυτόχρονα κάνει ποιητική «καριέρα» στην αντικομμουνιστική ιστοσελίδα «Εργατικός» Αγώνας. Σήμερα, έστειλε πάλι το καλλιτεχνικό του έργο στη χαφιέδικη ιστοσελίδα, μαζί με σχόλια ενάντια στο Ριζοσπάστη.  

Αποφάσισα λοιπόν, να του γράψω και εγώ ένα ποίημα – χωρίς βέβαια να έχω αυταπάτες ότι θα φτάσω το υψηλό επίπεδο της ποίησης του κ. Περπέρα.

Σημείωση για τους αμυήτους: Όλες οι λέξεις εντος εισαγωγικων είναι απ’ το «έργο» του ψευτό-ποιητή.

«Τσογλαναράς»

«Μαχητικό περιστέρι», βαφτίζω τη ξετσιπωσιά

 «Ανοιχτούς λογαριασμούς», έχω μ’ αυτούς που στη πραγματικότητα μισώ

- άλλα πως θα ‘μουν ποιητής χωρίς γεμάτη τη κοιλιά

πως θα νοιαζόμουνα για την «τριγωνομετρία της ψυχής»

- αν έγνοια είχα για την καθημερινή ρουτίνα

Που, όσοι δεν είναι ποιητές,

λένε ψωμί, ανάγκη, επιβίωση

Ευτυχώς που είναι δυνατά, απόψε, τα «φωτορυθμικά»

- και στου διαδίκτυου τα στενά, περνώ για ποιητής

ενώ στο φως του ήλιου, φαίνομαι αληθινά:

Δεν είμαι τίποτα παραπάνω, από ένας «τσογλαναράς».