19.7.13

Η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζεται μόνο από το εργατικό - ταξικό κίνημα και όχι από το σύστημα και τους υποστηριχτές του

Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά για τον αντιλαϊκό και αντεργατικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής. Ο κατάλογος για αυτούς δεν έχει τελειωμό γιατί κάθε τι που κάνουν και λένε υπηρετεί ένα και μόνο πράγμα: Την υπεράσπιση του κεφαλαίου και της μισθωτής σκλαβιάς.
Όμως όλοι αυτοί δεν φύτρωσαν ξαφνικά. Οι ιδέες τους, οι θέσεις τους, τα επιχειρήματά τους ζυμώνονταν χρόνια στο λαό από τις κυβερνήσεις, από τα κόμματα που υπερασπίζονται την εκμετάλλευση (όποια φορεσιά και αν φορούσαν είτε εμφανίζονταν ως δεξιά, είτε ως προοδευτική, ανανεωτική κλπ. αριστερά).
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, οι αυτοαπασχολούμενοι, όλος ο λαός όχι απλά δεν πρέπει να τσιμπήσουν στη φάκα, αλλά να οργανώσουν την πάλη τους απέναντι στην πολιτική των κυβερνήσεων και το κράτος του κεφαλαίου που μας θέλει δούλους του 21ου αιώνα, ξέροντας ότι θα συναντήσουν απέναντί τους τη Χρυσή Αυγή ως τη σιδερένια γροθιά του συστήματος.
Η πρωτοβουλία που πήρε το Σωματείο των εργαζομένων του Νοσοκομείου Καλαμάτας για την οργάνωση της αντίδρασης ενάντια στη Χρυσή Αυγή και το φεστιβάλ της, ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί επιχείρησε να βάλει την εργατική τάξη στην προμετωπίδα του αγώνα ενάντια στο φασισμό, γνωρίζοντας πολύ καλά πως ο φασισμός αποτελεί την προμετωπίδα του συστήματος ενάντια στους εργάτες και το λαό. Αυτή η πρωτοβουλία που τελικά ακολούθησαν τα σωματεία των οικοδόμων, των ιδιωτικών υπαλλήλων και της ΔΕΥΑΚ, τα σωματεία δηλαδή που ανήκουν στο ΠΑΜΕ, φαίνεται πως κάποιους τους ενόχλησε.
Ενόχλησε δυνάμεις που για χρόνια καλλιέργησαν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα κάτω από την πλειοψηφία των κυβερνητικών - εργοδοτικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Ενόχλησε αυτούς που θέλουν να χάνεται η πρωτοπορία της εργατικής τάξης μέσα από νεφελώδη αντιφασιστικά μέτωπα που χωράνε τους πάντες, αρκεί να υπερασπίζονται την αστική τάξη, το Σύνταγμα και τους νόμους της.
Οι περίεργες συμμαχίες του «όλοι οι δημοκράτες χωράνε», που εμφανίζονται ως φανατικοί αντιχρυσαυγίτες γιατί οι χρυσαυγίτες είναι άγριοι, απάνθρωποι και νοσταλγοί του φασισμού, προσπαθούν να εγκλωβίσουν την πάλη του λαού πάλι μέσα στα όρια του συστήματος. Ο φασισμός όπλο του συστήματος και της αστικής τάξης υπάρχει και ενισχύεται ακριβώς γιατί το σύστημα φοβάται την πάλη του λαού.
Άρα αυτός ο αγώνας πρέπει να βρίσκεται μόνο στα χέρια των οργανώσεων του εργατικού κινήματος, της εργατικής τάξης και των φορέων της με μπροστάρηδες τα σωματεία. Δεν μπορεί να υποκαθίσταται ο αγώνας των εργαζομένων από άλλες δομές, από άλλες κινήσεις και περίεργες συμμαχίες. Τέτοια συμμαχία είναι η Αντιφασιστική Κίνηση, συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλες αυτές οι κινήσεις (ανεξαρτήτως ονόματος) έχουν τελικό σκοπό την αδρανοποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την καλλιέργεια της λογικής ανάθεσης στους «σωτήρες», την ενίσχυση της αυταπάτης ότι «αρκεί να ψηφίσω αριστερή κυβέρνηση και θα σωθώ».

Η Χρυσή Αυγή δεν αντιμετωπίζεται από το σύστημα που την εκτρέφει. Ούτε μαζί με τις δυνάμεις που προσκυνούν αυτό το σύστημα και κινούνται μέσα στα όριά τους. Και η νέα κυβερνώσα αριστερά μαζί με τις παραφυάδες της, όσα καπέλα και να αλλάξουν, όσα επαναστατικά συνθήματα και να ρίξουν, δεν μπορούν να κρύψουν το συστημικό τους χαρακτήρα και τις τεράστιες ευθύνες που έχουν όλα αυτά τα χρόνια.
Πρέπει να απολογηθούν στους εργαζόμενους όλοι αυτοί που προσπαθούν να σύρουν το λαό σε αντι-ΧΑ μέτωπο για στην υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας και του συντάγματος. Το Σύνταγμα και το νόμο που στέλνει στον Καιάδα εκατομμύρια εργάτες, που με βάση αυτό περνάνε όλα τα αντιλαϊκά τερατουργήματα, που βγάζει 9 στις 10 απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που έχει τον υπέρτατο νόμο της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Γνωρίζουμε πολύ καλά όμως πώς ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία! Νόμιμα. Και με τη βοήθεια των σοσιαλδημοκρατών, των τότε οπορτουνιστών, οι οποίοι πρόταξαν το συμφέρον του αστικού συστήματος. Γιατί, ναι, οι αστικές δυνάμεις είτε αριστερές είτε δεξιές πάνω απ' όλα έχουν το συμφέρων της τάξης τους και όταν αμφισβητείται η εξουσία του κεφαλαίου από την εξουσία των εργατών και των συμμάχων της δεν διστάζουν να πάρουν ακόμα και τα πιο σκληρά μέτρα εξόντωσης με αέρια και φούρνους.
Αλήθεια, όμως, ας μας πουν ποιος διαδήλωνε μαζί με τη ΧΑ στις πλατείες των αγανακτισμένων και νομιμοποιούσε το δήθεν αντισυστημικό προφίλ της. Ποιοι έχουν την ίδια θέση περί κατοχής και υποτέλειας για να πείσουν το λαό ότι φταίνε οι κυβερνήσεις που δεν έχουν ανάστημα και όχι το σύστημα που έχει στο DNA του την κρίση, τη φτώχεια και τους πολέμους. Ποιοι καλλιεργούσαν μαζί με τη ΧΑ ότι φταίνε μόνο τα λαμόγια, οι κλέφτες, οι Τσοχατζόπουλοι, για να μείνουν ανενόχλητα τα αφεντικά που έσκασαν τόσα χρόνια από την κερδοφορία και τώρα για να επενδύσουν και για να βγάλουν περισσότερα πρέπει να επιβάλουν στους εργαζόμενους συνθήκες Κίνας.
Είναι όλες αυτές οι δυνάμεις που κάτω από το μανδύα του «προοδευτικού», του υποτιθέμενου δημοκράτη, ακόμα και του «αριστερού» προπαγάνδιζαν την εξίσωση του ταξικού εργατικού κινήματος, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού με το φασισμό. Όλες αυτές οι δυνάμεις, που ακόμα και μέσα στα σχολεία δηλητηρίαζαν τις ψυχές των παιδιών μας, με το δηλητήριο του αντικομουνισμού εξισώνοντας το ναζισμό με τον κομμουνισμό, τον Χίτλερ με τον Στάλιν, αποκρύπτοντας πως το φασισμό τον νίκησε η Σοβιετική Ένωση με 10άδες εκατομμύρια νεκρούς. Μήπως όλα τα προηγούμενα χρόνια όλες οι δήθεν αριστερές δυνάμεις δεν είχαν την ίδια επιχειρηματολογία με αυτή της ΧΑ; Αλήθεια, οι πλειοψηφίες των ΕΛΜΕ και ΔΟΕ, που σήμερα «βγαίνουν στα κεραμίδια» ως αντιφασίστες, γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν έβγαζαν άχνα για τη διαστρέβλωση της αλήθειας που διδάσκεται στα σχολεία; Πότε πήραν θέση για τον αντικομουνισμό που είναι στην επίσημη διδασκαλία του κράτους;
Είναι αυτοί που διδάσκουν ότι ο μαυραγορίτης της κατοχής, ο δοσίλογος και κουκουλοφόρος είναι ίδιος με το γίγαντα λαό που σήκωσε τα άρματα και το ανάστημα τρεις φορές απέναντι στους ξένους κατακτητές και ντόπιους εκμεταλλευτές.
Είναι όλες αυτές οι δυνάμεις που κάνουν τεμενάδες στην ΕΕ, κάνοντας πως δεν βλέπουν ότι αυτή η λυκοσυμμαχία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων έχει στους κόλπους της χώρες όπως η Λετονία, η Εσθονία, η Λιθουανία, που οι ναζί είναι στην εξουσία, που διώκουν τους κομμουνιστές και τους βετεράνους αντιφασίστες και τιμούν τους SS.
Να απολογηθούν αυτοί που πετάνε αγωνιστικές κορόνες και μεγάλα λόγια, αλλά στην πράξη διέλυσαν, εκφύλισαν το εργατικό κίνημα ως πέμπτη φάλαγγα του κεφαλαίου. Που δίδαξαν την απεργοσπασία, που έδιωχναν τον κόσμο από τα σωματεία και τα χρησιμοποιούσαν για να εκλεγούν στις διοικήσεις, που εφάρμοζαν χρόνια τώρα αυτή την πολιτική, που στήριζαν και στηρίζουν φανατικά τον ευρωμονόδρομο. Ποιες συνδικαλιστικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα διέφθειραν συνειδήσεις με το μονόδρομο της ΕΕ, με το σκύψε το κεφάλι για το καλό της επιχείρησης, κάντε θυσίες που θα πιάσουν τόπο κάποια στιγμή, μη ζητάτε πολλά γιατί θα κλείσουν οι επιχειρήσεις κ.ά.
Να απολογηθούν που τόσα χρόνια είχαν τη χρέωση του κλακαδόρου στη ΓΣΕΕ και τα ΕΚ στο όνομα της ενότητας, του όλοι μαζί, αλλά για να κερδίσουν πάλι η μια χούφτα κηφήνες που κλέβουν τον ιδρώτα μας.
Και τώρα μάζεψαν όλους αυτούς που έχουν έργο και ημέρες αντιλαϊκής υπηρεσίας, τους άλλαξαν το χρώμα της φορεσιάς και το έκαναν ροζ και το σερβίρουν πάλι ως νέο στο λαό. Είναι αυτοί που τότε ήθελαν το εργατικό κίνημα δεκανίκι της κάθε κυβέρνησης και τώρα το θέλουν στήριγμα των νεόκοπων σωτήρων.
Μόνο το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε απειλή, κάθε καταστολή, κάθε συκοφάντηση, κάθε ΧΑ. Ένα κίνημα που δεν υποτάσσεται στην πλουτοκρατία και το κράτος της, που παλεύει με γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, που οργανώνει τη δικιά του συμμαχία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων. Που κάνει πράξη το κανένας μόνος του, όλοι για έναν και ένας για όλους απέναντι στην καπιταλιστική κρίση, το κράτος και τους μηχανισμούς του. Που αμφισβητεί εκ βάθρων αυτό τον αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης και βάζει πλώρη ώστε ο λαός να κάνει κουμάντο στον τόπο του και να απολαμβάνει τον τεράστιο πλούτο που παράγει.
Γι’ αυτό χρειάζεται τώρα, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, να πετάξουν έξω συμβιβασμένες ηγεσίες, να οργανώσουν την πάλι του λαού για τα πραγματικά τους συμφέροντα, να μην παλεύουν κάτω από ξένες σημαίες. Υπάρχει πείρα και στην Καλαμάτα και σε όλη την Ελλάδα, με μαζικές επανασυνδέσεις νερού και ρεύματος, με αποτροπή δεκάδων κατασχέσεων, με την οργάνωση της αλληλεγγύης όχι όπως τη λέει ο Αλαφούζος, η εκκλησία, το κράτος και η ΧΑ, αλλά αλληλεγγύη ταξική, από ίσο προς ίσο, δίνοντας το χέρι σε όποιον σηκώνεται κόντρα στην ενσωμάτωση.
Λύση και διέξοδος είναι μόνο η συμπόρευση και συσπείρωση με το ΚΚΕ, να συμβάλουμε να σηκώσει ανάστημα ο λαός, να βάλει τέρμα στα βάσανα που γεννούν η καπιταλιστική οικονομική κρίση, τα μονοπώλια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αστικές κυβερνήσεις και το κράτος τους.
Όλοι οι εργαζόμενοι, η νεολαία και ο λαός του νομού να πάρουν μέρος στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση την Κυριακή 21 Ιούλη, στις 8.30 μ.μ. στο λιμάνι της Καλαμάτας - Μνημείο Λιμενεργατών, που διοργανώνει το ΚΚΕ με ομιλητή τον Δ. Αρβανιτάκη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 8.00 μ.μ.
στην κεντρική πλατεία Καλαμάτας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου