ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΣΥΡΙΖΑ και ΕΚΜ γωνία

Ο Χάγιος χορεύει το ζειμπέκικο της ενωμένης αριστεράς

Η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα πολλούς τίτλους για αυτή την ανάρτηση, όπως «ο καημός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ» ή «Τι είναι αυτό που μας ενώνει, μας χωρίζει μας πληγώνει» και άλλα. Νομίζω, ότι όπως διαβάσει τα παρακάτω θα συμφωνήσει πως όλοι ταιριάζουν αρκετά.

Στο θέμα μας, έπεσε στα χέρια μου τυχαία το «ΠΡΙΝ» της προηγούμενης βδομάδας. Διάβασα λοιπόν, ένα άρθρο με τίτλο «Ο δογματισμός του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ», στο οποίο –ανάμεσα στα άλλα- γράφεται ποια θέση του πρέπει να επανακαθορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ενότητα της αριστεράς «με προοπτική κατάκτησης της εξουσίας».

Πιο λιανά, δηλαδή ποια είναι η «κόκκινη γραμμή» (είναι και της μόδας) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ώστε να τα τακιμιάσει με το ΣΥΡΙΖΑ.

Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα, πριν τα δικά μου σχόλια:

  

«Να πει δηλαδή ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ότι «το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών απέτυχε και επειδή εμείς (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ) δεν είμαστε δογματικοί σαν το ΚΚΕ, αλλάζουμε άποψη και βάζουμε στόχο την έξοδο από την ΕΕ.» Έτσι, θα δρομολογήσει την πολιτική του σε μια πιο προοδευτική – αριστερή κατεύθυνση, στην οποία κινούνται και άλλες δυνάμεις [ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ (μ-λ) – ΜΛ ΚΚΕ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ κλπ] ώστε να προχωρήσουμε ενωμένοι για την επιτυχία του στόχου μετάβασης σε μια άλλη κοινωνία και όχι «ντε και καλά» σε μια κυβέρνηση «όπως να είναι» και «να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερο» και «να σταματήσει η λαίλαπα κλπ.

Από τα παραπάνω προκύπτει, κατά τη γνώμη μας, ότι ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο ίδιος ο πλέον δογματικός πολιτικός σχηματισμός, ο οποίος όσο επιμένει να δημιουργεί αυταπάτες στην εργατική τάξη και σε όλους τους καταπιεσμένους, εμμένοντας στη θέση του περί παραμονής μας στην ΕΕ, τόσο πιο πολύ θα πρέπει να δέχεται κριτική για δογματισμό, έτσι ώστε να επανακαθορίσει άμεσα τη θέση του και να δημιουργήσει ένα πολιτικό πλαίσιο εξόδου της χώρας από την ΕΕ, ώστε να ανοίξει και ο δρόμος για τη δημιουργία της ενότητας της αριστεράς με προοπτική κατάκτησης της εξουσίας.»

Τα μαργαριτάρια όπως καταλαβαίνετε είναι άφθονα. Η δήθεν «ούλτρα επαναστατική και κομμουνιστική-επαναθεμελιτωτική» ΑΝΤΑΡΣΥΑ σα… κλαμένη γεροντοκόρη ζητάει από ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ υπέρμαχο της υγιούς επιχειρηματικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης με αλισβερία με το ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, το Brookings και άλλα ευαγή ιδρύματα του καπιταλισμού να πει μια «φρασούλα» για την ΕΕ, για να φτιαχτεί η ενότητα της αριστεράς! Το γελοίο του πράγματος δεν περιγράφεται με λόγια.

Το ουσιαστικό ζήτημα βέβαια, άσχετα με τους αστερίσκους, τους όρους και ότι άλλο προβάλλει κάθε ομάδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ακόμα και κάθε στέλεχος της (δεν γνωρίζω άλλωστε τον κύριο που γράφει το άρθρο) είναι ότι όπως φάνηκε και από τη συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις διερευνητικές εντολές, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δηλώνει «πρόθυμη» να παίξει το ρόλο του Παναγιωτακόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Λαφαζάνη.

Και ανεξάρτητα με την άποψη που έχει κανείς για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αν δέχεται πως αποτελεί εν δυνάμει συνιστώσα (τάση πλέον) του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που βγάζει μάτι είναι πως με τέτοιες απόψεις, θέσεις αλλά και πράξεις (τακτική ουράς στο συνδικαλιστικο κίνημα) εγκλωβίζει κόσμο που θέλει να αγωνιστεί ενάντια στον καπιταλισμό, στην «αριστερή διαχείριση» και στις ψεύτικες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.